میکروفن، دستگاهی است که امواج صوتی را به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کند. این دستگاه معمولاً برای ضبط صدا یا انتقال آن به سیستم صوتی در محیط‌های مختلفی مانند استودیوهای ضبط صدا، سالن‌های کنفرانس، کنسرت‌ها، ویدئو کنفرانس‌ها، و غیره استفاده می‌شود.

میکروفن ها بر اساس نوع پیچیدگی فنی و همچنین نوع کاربردی، به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: دینامیکی و الکترواستاتیکی.

میکروفن‌های دینامیکی، از پیزوالکتریک یا مغناطیسی استفاده می‌کنند و برای ضبط صداهای بلند و با انرژی مناسب هستند. این نوع میکروفن‌ها معمولاً قابل حمل و مقاوم هستند.

میکروفن های الکترواستاتیکی، از دو برگ کاپاسیتوری تشکیل شده‌اند که هنگامی که به حرکت در می‌آیند، یک سیگنال الکتریکی تولید می‌کنند. این نوع میکروفن‌ها برای ضبط صداهای دقیق و با کیفیت بالا مناسب هستند. همچنین، بسیاری از میکروفن‌های الکترواستاتیکی دارای نویز کمتری نسبت به میکروفن‌های دینامیکی هستند.

میکروفن با الگوهای گیرندگی مختلف نیز وجود دارند. برخی از میکروفن‌ها الگوی قطبی کروی دارند که به معنی گیرندگی صدای اطراف است، در حالی که برخی دیگر از الگوی قطبی کاردیوئیدی (cardioid) یا هم‌قطبی (omnidirectional) استفاده می‌کنند.

همچنین برخی از میکروفن‌ها با الگوی گیرندگی خطی (linear) و یا الگوی گیرندگی دوقطبی (bidirectional) نیز وجود دارند.

میکروفن‌ بر اساس نوع اتصال به دستگاه‌های الکترونیکی نیز متفاوت هست. برخی از میکروفن‌ ها به وسیله کابل به دستگاه متصل می‌شوند و برخی دیگر به صورت بی‌سیم از طریق فرستنده و گیرنده‌های بی‌سیم به دستگاه انتقال داده می‌شوند.

میکروفن ها به عنوان یکی از ابزارهای مهم در صنعت صدابرداری، برای انواع مختلفی از کاربردها مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله ضبط موسیقی، سخنرانی، پادکست سازی، گیمینگ، و غیره.